Spoor 2 re-integratie en de rol van UWV nader uitgelegd

Spoor 2 re-integratie is een belangrijk onderdeel bij de begeleiding van zieke werknemers. Het wordt gebruikt om werkloze of zieke werknemers te begeleiden bij het vinden van een nieuwe baan of het herstellen van hun werkvermogen. In dit artikel gaan we dieper in op de rol van het UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) in dit proces en hoe Spoor 2 re-integratie kan helpen bij het voorkomen van een mogelijke loonsanctie.

De rol van het UWV bij spoor 2 re-integratie

Het UWV speelt een centrale rol bij Spoor 2 re-integratie. Zij zijn verantwoordelijk voor de beoordeling van de re-integratiemogelijkheden van zieke werknemers. Na deze beoordeling kan UWV besluiten de werkgever een loonsanctie op te leggen wanneer zij van mening zijn dat de werkgever te weinig aan re-integratie heeft gedaan. Dit betekent dat de werkgever een deel van het loon van de werknemer moet doorbetalen, zelfs als deze niet meer kan werken.

Spoor 2 re-integratie

Spoor 2 re-integratie is gericht op begeleiding en ondersteuning aan werknemers die niet in staat zijn hun eigen werk uit te voeren. Het doel is om deze werknemers te helpen bij het vinden van ander passend werk, of om hun werkvermogen te herstellen zodat zij weer kunnen terugkeren naar hun eigen functie.

Voorkomen van loonsanctie

Door middel van een goed opgezet Spoor 2 traject kan de kans op een loonsanctie aanzienlijk worden verminderd. De intensieve begeleiding en ondersteuning kunnen ertoe leiden dat de werknemer sneller herstelt of een nieuwe passende functie vindt, waardoor de periode van arbeidsongeschiktheid wordt verkort.

Adequaat re-integratietraject

Maar ook wanneer de werknemer geen nieuwe functie vindt zal UWV de re-integratie inspanningen van de werkgever als positief beoordelen.

Een adequaat re-integratietraject tweede spoor is erop gericht om de re-integratie van een zieke werknemer te bespoedigen en een loonsanctie te voorkomen.

De belangrijkste elementen van een adequaat re-integratietraject zijn:

–   De werkgever blijft onderzoeken of er binnen het huidige bedrijf alsnog passende functies ontstaan waar de werknemer kan terugkeren.

– Als terugkeer bij de huidige werkgever niet mogelijk is, wordt gezocht naar ander “passend werk” bij een andere werkgever.

–   Zowel de werkgever als de zieke werknemer zijn verantwoordelijk voor de re-integratie en moeten er alles aan doen om de werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen.

–   Hierbij worden ze ondersteund door een bedrijfsarts en de arbeidsdeskundige die een arbeidsdeskundig onderzoek uitvoert.

–   Het re-integratietraject volgt de stappen zoals beschreven in het UWV-stappenplan, om een snelle en effectieve re-integratie te bewerkstelligen. Ook worden de adviezen van de bedrijfsarts en uit het arbeidsdeskundig onderzoek opgevolgd.

   Als na twee jaar blijkt dat de werknemer nog steeds niet in staat is om te werken, kan de werknemer in aanmerking komen voor een WIA-uitkering. Onvoldoende re-integratie-inspanningen kunnen dus leiden tot een loonsanctie.